Το φυσικό αέριο άρχισε να εισέρχεται στην Ελλάδα τη δεκαετία του 1990. Το πρώτο φυσικό αέριο παρέχθηκε στην Ελλάδα μέσω της Τουρκίας, με την ολοκλήρωση του αγωγού φυσικού αερίου Γκαυζέ – Δίδυμα ΙΙ το 1996. Αργότερα, το 2007, η Ελλάδα ξεκίνησε να λαμβάνει φυσικό αέριο και από τη Ρωσία μέσω του αγωγού ΤΑP (Trans Adriatic Pipeline). Από τότε, η παροχή φυσικού αερίου στην Ελλάδα έχει διευρυνθεί και βελτιωθεί με την κατασκευή νέων αγωγών και την ανάπτυξη υποδομών για την αποθήκευση και διανομή του αερίου.

Η ανάγκη για πιο αποδοτικές και περιβαλλοντικά φιλικές μορφές ενέργειας που προέκυψε λόγω της τεχνολογικής εξέλιξης και των σύγχρονων απαιτήσεων οδήγησε στην εισαγωγή του φυσικού αερίου στην καθημερινή ζωή των Ελλήνων καταναλωτών προς το τέλος του 20ου αιώνα. Αυτή η εξέλιξη βελτίωσε την ποιότητα ζωής των κατοίκων και συνέβαλε σε ένα πιο καθαρό περιβάλλον. Το Νοέμβριο του 1996, η πρώτη μονάδα κατανάλωσης φυσικού αερίου, η μονάδα της Ελληνικής Βιομηχανίας Ζάχαρης, συνδέθηκε στη Λάρισα.

Το φυσικό αέριο εισέρχεται στην Ελλάδα κυρίως μέσω του κεντρικού αγωγού μεταφοράς αερίου που εκτείνεται από τα ελληνοβουλγαρικά σύνορα μέχρι το Λαύριο Αττικής. Από τον κεντρικό αγωγό αποκαλλούμενο “ΤΑΠ” (Τροφοδοσία Αερίου Περιοχών), παρέχεται φυσικό αέριο σε περιοχές όπως η Ανατολική Μακεδονία και Θράκη, η Θεσσαλονίκη, ο Πλατέας Ημαθίας, ο Βόλος, η Βοιωτία, τα Οινόφυτα, η Αττική και η Κόρινθος. Ο κεντρικός αγωγός και οι παρακαμπτήριοι αγωγοί συνθέτουν το Εθνικό Σύστημα Μεταφοράς Φυσικού Αερίου (ΕΣΜΦΑ). Το φυσικό αέριο εισέρχεται στην Ελλάδα σε υγροποιημένη μορφή, κυρίως από την Αλγερία, και αποθηκεύεται σε δεξαμενές στη νήσο Ρεβυθούσα. Στη συνέχεια, μετατρέπεται σε αέρια μορφή στις εγκαταστάσεις της μονάδας και τροφοδοτεί το Εθνικό Σύστημα Μεταφοράς Φυσικού Αερίου.